فراز و نشیب گردشگری در ایران در سده 1300-1400

(با تحلیلی از گردشگری در الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت)

فراز و نشیب گردشگری در ایران در سده 1300-1400

مقدمه:
گردشگری به عنوان صنعتی پيشرو در توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سياسی کشور به واسطه ماهيت خاص خود یكی از ابزارهای کليدی رشد و بالندگی انقلاب اسلامی در جهت تحقق تمدن نوین اسلامی ایرانی به شمار می­رود، البته این حوزه از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی جایگاه و اهمیت مناسبی در بین مسئولین و مقامات اجرایی کشور نداشته و اختلاف نظرهایی در خصوص بهره­بردای یا عدم بهر­ه­بردای از ظرفیت­های گردشگری وجود داشته و همچنان نیز وجود دارد، بسیاری از موافقان بر این موضوع تاکید داشته که با استفاده از ظرفیت­های گردشگری میتوان از مزایای آن بخصوص در حوزه اقتصادی استفاده کرد. در مقابل، افرادی بر اثرات منفی که این حوزه میتواند بر مقوله فرهنگ و اجتماع داشته باشد، تاکید داشته و رشد گردشگری را معادل فراموشی آداب و سنن، توسعه به سبک غربی و به دور از ارزشهای نظام اسلامی و دینی می­دانند. گزارش حاضر با همین هدف به بررسی جایگاه گردشگری در یکصد سال گذشته( قبل و بعد از انقلاب اسلامی)پرداخته و درنهایت سعی دارد با تحلیلی از جایگاه گردشگری در الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، راهبردها و سیاست­های پیشنهادی را جهت سده جدید(1400-1500) ارائه نماید.

گردشگری پیش از انقلاب(دوره پهلوی، ۱۳۰۴ خورشیدی تا ۱۳۵۷ خورشیدی)

براساس آمارهای ورود گردشگران به کشور در نیم قرن اول مشخص می­شود که بیشترین برنامه­ریزی­ها و سیاست­ها در جهت ورود گردشگر از کشورهای اروپایی و آمریکا متمرکز بوده است و در همین راستا اقدامات و سیاست­های اجرایی پیاده­سازی می­شده است.

جدول شماره 1: ورود جهانگردان خارجی به ایران بر حسب ملیت[1]

کشور سال 1348 سال 1349 سال 1350
جمع گردشگری ورودی 241198 322622 350135
آلمان 15668 18434 20611
آمریکا 31594 34756 39005
اردن شمالی 1042 1191 899
افغانستان 25400 50884 54447
انگلستان 22695 29523 27145
ایتالیا 5304 6741 8352
پاکستان 32084 48954 52557
ژاپن 4002 4896 6158
عراق 3029 637 560
فرانسه 13221 18808 22750


[1]  گزارش آماری سازمان جلب سیاحان(1351)

گردشگری پس از انقلاب(۱۳۵۷خورشیدی تاکنون)

با بررسی روند ورود گردشگران بین­المللی به ایران پس از انقلاب اسلامی مشاهده می­شود روند ورود مسافرین طی چهار دهه گذشته صعودی بوده و به طور متوسط با نرخ رشد 15 درصد در حال افزایش بوده است. البته طی دهه اول(1359 لغایت 1367) با توجه به شرایط جنگی حاکم در ایران میزان ورود گردشگران به کشور در طی این دوران روند کاهشی داشته است.

جدول شماره 3: ورود جهانگردان خارجی به ایران بر حسب ملیت[1]

کشور سال 1397 سال 1396
جمع گردشگری ورودی 7804113 5113524
عراق 2598230 1356187
آذربایجان 1829434 959653
افغانستان 1034275 860079
ترکیه 947033 573849
پاکستان 304677 273273
ترکمنستان 170984 149949
ارمنستان 163693 30706
بحرین 78986 88012
کویت 71261 78140
هند 68183 72809


[1]  گزارش عملکرد سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری(1397)

براساس آمارهای ارائه شده بیشترین تعداد ورود گردشگران به کشور پس از انقلاب به ترتیب از کشورهای عراق، آذربایجان، افغانستان، ترکیه و پاکستان بوده است، که در مجموع 87 درصد از گردشگران ورودی به کشور را شامل میشود.

راهبردهای پیشنهادی برای تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در حوزۀ گردشگری

  1. توسعۀ پایدار گردشگری
  2. گردشگری دینی
  3. گردشگری به‌عنوانِ صنعت پیشران در خدمت توسعۀ سطح کلی پیشرفت و عدالت
  4. گردشگری علمی – آموزشی
آخرین اخبار
اخبار مرتبط
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
keyboard_arrow_up
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x